¡ Isto e o que hai !..nolo din por activa e por pasiva,que os recortes teñen que facerse dá maneira que eles din,que non hai alternativa posible que temos todos que achegar algo dos nosos dereitos para sair desta crise inventada por eles.Queren ternos sometidos mediante os continuos mensaxes apocalipticos do medo por todolos medios de comunicación que estan o seu servizo que por certo son todos,que nos resignemos polo que nos ven encima,que nos quedemos en casa os que teñamos casa,e os que teñamos traballo darlle grazas o capital de ter emprego e ser tan condescendente con nos...todo isto e unha falacia,unha mentira de magnitude sen parangón na historia dá humanidade.
"Hai un asasino en serie que mata a milleiros de persoas e dinos que os culpable son os asasinados" isto e o que nos queren facer crer,eu negome a creelos e mais eu desprézovos danme noxo escoitalos e cada vez que falan entranme mais gañas de loitar contra o sistema que teñen tambén deseñado e implantado.
Hai os que din que a única solución e esperar 4 anos e escoller a outro goberno e eu respondolles que iso non e a democracia,se só contan comigo cada 4 anos entón eu loitarei o marxen deles...
¡Que non que non represéntannos! cada vez as persoas ou temos mais craro.
Eu penso que falta mais compromiso de loita dunha gran maioria acomodada dá sociedade que sempre tivo todo feito e non seu ADN non existen as verbas loita,compromiso e solidaridade,por unha educación familiar baseada só non consumo e no benestar e por un sistema que os converteu en seres individualizados sen a mais minima aceno de compañeirismo e sentimentos cara a os seus semellantes.
Faise unha folga xeral e non vale,fanse as manifestacions do 15 M e tampouco,todas son campañas de descredito cara a calqueira movimento social que intenta mostrar outro camiño diferente o que temos.
O noso inimigo e poderoso,enorme e cunha forza desproporcionada pero faltalle o que nos sobra a moitos de nos "corazón"por iso compañeiros a resignación e o servilismo e para outros que caeran polo seu propio peso.
¡ Ata a vitoria sempre !
"Hay hombres que luchan un día y son buenos. Hay otros que luchan un año y son mejores. Hay otros que luchan muchos años y son muy buenos. Pero hay quienes luchan toda la vida, esos son imprescindibles." "No creo que seamos parientes muy cercanos, pero si usted es capaz de temblar de indignación cada vez que se comete una injusticia en el mundo,somos compañeros, que es más importante."
viernes, 25 de mayo de 2012
jueves, 24 de mayo de 2012
miércoles, 23 de mayo de 2012
NOTA DE PRENSA DA REDE SOCIAL GALICIA SUR
NOTA DE PRENSA DA REDE SOCIAL GALICIA SUR
DISPOSITIVO DE PRIMAVERA VS. CENTRO DE
INCLUSIÓN SOCIAL
AS PERSOAS SEN FOGAR NON PODEMOS
ESPERAR
A Rede Social Galicia
Sur manifesta a súa inquietude polo incumprimento, una vez máis, dos prazos
previstos para a apertura e posta en marcha do Centro de Inclusión Social para
as Persoas Sen Fogar de Vigo. Facémonos eco da
preocupación da cidadanía de Vigo e da dramática situación das personas
que viven ou malviven nas rúas da nosa cidade.
A proposta orixinal de peche do Dispositivo de frío
o pasado día quince de Marzo, e a súa apertura inmediata como Centro de
Inclusión Social, non se fixo realidade ata o presente intre. Non temos, ademais, ningunha noticia ou información ó respecto
por parte da Alcaldía.
É máis que evidente que os prazos das teóricas
actuacións non se están a cumprir: As obras necesarias para acondicionar o
edificio cara ó cumprimento dos requisitos esixidos pola Xunta de Galicia para
a posta en marcha dun recurso deste tipo aínda non comenzaron, non se fixo a convocatoria pública para a
xestión do Centro e non se sabe con certeza se existe unha partida orzamentaria
suficiente para este tema.
Todo isto fainos temer polo
futuro, non só dos vindeiros usuarios do Centro, senón polas persoas que están
a usar na actualidade o Dispositivo de Frío (Primaveral); e polas consecuencias
que o incumprimento do acordado polo Concello coa Fundación que cedeu o espazo poidan
ter.
Instamos ós responsables da Alcaldía a dar
reposta a esta falta de información, e a solucionar os problemas actuais que están
a impedir que se cumpra coa vella promesa do Centro de Inclusión Social, máxime
cando xa dispoñemos dun edificio axeitado dabondo para ese fin.
A Rede Social Galicia Sur segue agardando unha
resposta por parte da Alcaldía ante a petición reiterada dunha entrevista sobre
este tema.
A Rede Social Galicia Sur: ACLAD Alborada, Asoc. Érguete Vigo, Caritas
Diocesanas de Tuy-Vigo, Comité Oscar
Romero, Emaús Fundación Social, Entreculturas, Fundación Proclade, Grupo
Autoapoio Imán Intermón Oxfam, Médicos do Mundo, Parroquia Stmo. Cristo da
Victoria, Solidariedade Internacional, Organizacións e
colectivos, sen vinculacións partidistas nen sindicais, que traballan no eido
social e na cooperación internacional ao
desenvolvemento co fin de acadar unha sociedade máis xusta, igualitaria,
equitativa e sostible que respecte os dereitos das persoas,
domingo, 6 de mayo de 2012
Editorial: E o venres recortou...
E o venres recortou…..
Moitas de nós crecemos con aquela frase
que pretendía resumir ás expresión de quenes somos? de onde vimos? e a onde imos? na famosa cita: "E no sétimo día
descansou"…porque claro ¡¡¡, construír un
mundo, cansa. Dende ese momento o domingo, o sétimo
día da semana, convertiuse non descanso de todo deus.
Nestes tempos, a moitas de nós, quedanos vivir ou sobrevivir mais ben, con esta nova cita que temos para os fins de semana,
grazas ao non-goberno do estado, é decir, que
ti pensabas que a frase: "por fin é venres¡¡¡" era igual
a un pensamento de liberdade,
descanso, festa, relaxación,
disfrute...ou calquer pensamento positivo..pois non.
Na
idea de recortar que impregna nos diversos ministerios, os recortes chegan
ata os propios pensamentos, e algo positivo,
enriquecedor e motivador como a fin de semana, convírtese
en algo a temer, despois do
anuncio do non-goberno de que os vernes anunciarianse mais recortes...enfins...
Ante esta situación, temos varias posibilidades, entre elas, pensar ou supoñer, que eses recortes económicos van ir destinados ás partidas que
ás cidadás e cidadáns non entendemos que se estean a
gastar: representación da España; Ministerio de Defensa; Monarquía; pensions a cargos vitalicios; soldos
vergonzosos dás persoas políticas, senadores,
alcaldes e un longo etc...ou
no que se deben de estar gastando nas forzas de seguridade do estado, que cansas de perseguir ás persoas
que podían cometer algún delito, agora encárganse de
disolver manifestacións, agredir a persoas indefensas, ou vixiar os movementos segundo eles subersivos e con posibilidade de reflexión ou pensamentos propios....
E que
entre os recortes de dereitos fundamentais,
desmantelación do estado
de estar, porque o de benestar xa
fai tempo que non existe, e a derradeira novidade de pechar ás nosas fronteiras para evitar a suposta entrada de antisistemas que amolen a reunión do Banco Central Europeo, unha empeza a pensar alomenos algunhas cousas:
Si os antisistema de quen se queren defender, son antisistema, porque o sistema
económico que rixe actualmente non
cumpre coa consecución dos dereitos humáns nin é
equitativo na repartición da riqueza: Non tería mais sentido que o
estado defendéranos do
Banco Central Europeo e ás súas medidas económicas
que están afogar ás familias? E polo tanto prohibir
a súa entrada no país?
Quizais
estamos confundidas, pero pensamos que quen tanto
nos defende e coida de ameazas
posibles, o que esta facendo e
imposibilitando a liberdade, a igualdade
e a fraternidade, e suponse
que eses son os valores que impregnan ás democracias
e a convivencia entre ás persoas.
Tamén temos outra opción, e é a de rebelarnos, e usar os instrumentos que temos para combater, coa palabra: saíndo
ás rúas e difundindo o noso malestar, e coa acción: como os iaioflautas,
ás persoas fartas de
pagar ás peaxes en Cataluña que deixaron
de facelo, a protesta pola
subida dáas taxas do metro en Madrid... e usando ás extratexias de desobediencia civil dos precursores, e
dicir: ata aquí.
Esta é a miña liña vermella.
E quizais o venres volva a ser: por fin é venres¡¡¡¡¡
Ninguén está obrigado a cooperar na súa
propia perda ou na súa propia escravitude, a Desobediencia Civil é un dereito
imprescritible de todo cidadán.
(Mahatma Ghandi)
(Mahatma Ghandi)
Suscribirse a:
Entradas (Atom)