lunes, 26 de diciembre de 2011

Artículo de Vicenc Navarro: ¿Quén son os mercados?

Do blog do autor: http://www.vnavarro.org/?p=6719

Xenial coma sempre. Certeras verbas, explicación sencilla....e unha visión fresca e alternativa a tanto discurso UNICO. ¡Hai alternativa!¡Un mundo mellor é posible!


Cuando el Gobierno Zapatero afirmaba que tenía que llevar a cabo las políticas de reducción de derechos laborales (como debilitar los convenios colectivos) y sociales (como alargar la edad de jubilación, congelar las pensiones o recortar el gasto público social) como consecuencia de la presión de los mercados financieros, estaba, en realidad, intentando externalizar la responsabilidad de desarrollar unas políticas altamente impopulares. Algo semejante ocurrirá ahora con el Gobierno Rajoy. En ambos casos, los ejecutivos nos dicen que no son ellos sino los de fuera, es decir, los mercados, los que mandan mientras que los gobiernos no tienen otra alternativa que desarrollar tales políticas.
Con la ayuda de los mayores medios de información y persuasión del país, los gobiernos intentan presentar tales políticas como determinadas por fuerzas exteriores sobre las cuales tienen poquísima capacidad de influencia. El gran argumento, que justifica tales políticas, es que son necesarias para “dar confianza a tales agentes externos: los mercados financieros”. En otras palabras, hay que reducir el déficit y la deuda pública, y hay que reducir los salarios y debilitar a los sindicatos a fin de calmar a los mercados para que estos presten su dinero al Estado español, permitiéndole con ello poder pagar sus gastos. El problema con este esquema político-intelectual es que cada uno de los postulados sobre los que se basa es erróneo, es decir, los datos empíricos no lo sustentan. Veámoslos.
En primer lugar, no son los mercados financieros, sino principalmente los bancos, las compañías de seguros y los fondos especulativos españoles (el eje de lo que se llamaba antes la burguesía financiera, término abandonado en el lenguaje político-mediático actual por considerarlo “anticuado”) los que poseen casi la mitad de la deuda pública española. La mayoría de la otra mitad la poseen bancos, compañías de seguros y fondos especulativos europeos, gran número de ellos relacionados con los mismos fondos españoles. Sólo una mínima parte la poseen entidades financieras extranjeras (es decir, de fuera de la Unión Europea).


Los “mercados financieros” son, pues, básicamente nuestras instituciones financieras (españolas y europeas). Utilizo el término “nuestras” para indicar su identificación político territorial, pues de nuestros –en el sentido de posesión por parte de la mayoría de la población– tienen poco. Están controlados por un número pequeñísimo de personas (los gerentes, gobernadores y accionistas), menos del 0,1% de la población, que se benefician enormemente de que el Estado español tenga que pagar hasta un 7% de interés para conseguir dinero prestado de los bancos a los cuales el Estado debe pagar, dinero que procede de los recortes de gasto público en pensiones, sanidad, educación, escuelas de infancia, servicios domiciliarios a las personas con dependencia, entre otros. Las clases populares de España, que son las más afectadas por estos recortes, tienen que apretarse el cinturón para que el Estado pueda pagar a nuestra burguesía financiera, a la cual, por cierto, nuestro Estado ha ido reduciendo sus impuestos y ayudándola, prestándoles millones y millones de euros para que no colapsaran el sistema financiero como resultado de sus prácticas especulativas (y muy en particular en el sector inmobiliario) al estallar la burbuja del ladrillo que ellos crearon.
Pero, por si no fuera poco, tal burguesía financiera, tanto española como europea, ha recibido una enorme cantidad de dinero del Banco Central Europeo (BCE), que es una institución pública (sus dirigentes son nombrados por los estados de la Eurozona, incluido el Gobierno español), que está en la práctica controlado por nuestras (españolas y europeas) instituciones financieras. El BCE imprime millones y millones de euros y los da (bueno, dar, dar, es un decir, aunque los intereses son ridículamente bajos) a los bancos, los cuales, con este dinero, especulan y compran deuda pública a unos intereses desorbitados.
El segundo supuesto erróneo es asumir que no hay otra alternativa a la dependencia que los estados tienen de la banca privada. Ello no es cierto. El Estado puede generar recursos a base de, por ejemplo, incrementar, en lugar de bajar, los impuestos a la banca, a las rentas del capital y a las rentas superiores. Y el BCE, en lugar de dar dinero a la banca, se lo podría dar a los estados para comprar su deuda pública a los mismos intereses que se los da a la banca. Pero no lo hace, con lo cual el Estado tiene que pedir prestado a la banca. Un círculo virtuoso para la banca y desastroso para los estados. Pero las cosas han empeorado todavía más porque cuando por fin el BCE ha comenzado a enviar dinero a los estados comprando su deuda pública, el BCE (que es el lobby de la banca) ha impuesto unas condiciones draconianas, que se resumen en un ataque frontal a las clases populares y a su Estado del bienestar.
No son, pues, los mercados financieros, sino nuestra burguesía financiera, aliada con la burguesía financiera europea, quien está controlando nuestras instituciones públicas, las mismas que nos dicen que no hay alternativas. Y para el máximo abuso, nuestros representantes políticos en su última reunión en Bruselas, quieren ahora asegurar a los bancos (para darles, incluso, más confianza) que estos nunca, repito, nunca, perderán dinero. Es decir, que los estados les deberán pagar siempre el dinero que supuestamente les deben. Y todo ello se presenta con el argumento de que no hay alternativas.
Pero sí que hay alternativas. Los estados pueden controlar a los bancos, en lugar de ser al revés, estableciendo, por ejemplo, bancos públicos. Y pueden cambiar al BCE poniéndolo al servicio de la población y de la economía productiva, y no al servicio de la banca. Que no lo hagan se debe, no al poder de los mercados, sino a la excesiva influencia política y mediática de nuestras burguesías financieras.

miércoles, 21 de diciembre de 2011

Editorial: Superando a Caridade… ¡traballando polos Dereitos Humáns!


¿Por qué decimos que non traballamos dende a caridade? Porque cando falamos de  DDHH, falamos dun sistema de dereitos e deberes establecidos polo Dereito Internacional tendo a súa máxima expresión na Declaración dos Dereitos Universais de 1948. Non falamos de algo que nos dan por boa vontade, ou por filantropía ou porque nos comportamos adecuadamente. Os Dereitos Universais  pertencennos polo simple feito de ser humáns.

Os Dereitos Humáns son UNIVERSAIS (Para todos e todas, sen importar raza, idade, relixión, xénero ou condición social e económica), INTEGRAIS  (Un dereito depende de outro), IMPRESCRIPTIBLES (Non caducan), PROGRESIVOS (Existe un recoñecemento constante de novos dereitos e dimensións), INALIENABLES (Ninguén, nin o Estado pode quitar ou restringir ningún Dereito Humán) e EXIXIBLES (Son susceptibles de ser vixilados e reclamados).
Os DDHH suponen ademáis asumir que temos un importante rol que desenrolar dende diferentes papeis protagonistas: Ben como titulares de ese dereito xa que somos suxeitos activos nos cambios e transformacións, ben como titulares de obrigas xa que o Estado ten a obriga moral e xurídica en relación o cumprimento e desenrolo dos DDHH ou ben como titulares de responsabilidades en canto somos membros da sociedade (medios de comunicación, institucións, etc).



¿Qué repercusións teñen os Dereitos Humáns na nosa vida diaria?

Os Dereitos Humáns impregnan toda a nosa cotidaneidade: cando acudes ó centro de saúde para recibir asistencia sanitaria porque estás enfermo/a, estás facendo uso do teu Dereito a Saúde. Cando solicitas unha prestación social porque tes un maior dependente no teu fogar, estás recibindo un servizo polo dereito a unas condicións axeitadas de vida e a promoción da independenza persoal. Cando expresas as túas ideas sen que ninguén te manque por iso, estás disfrutando do teu Dereito a libre expresión. Cando acudes a un colexio público, a unha universidade, cando recibes unha beca estás disfrutando do Dereito tan importante á educación. E sobretodo, estás no mundo porque tes o Dereito á Vida, que é o primordial, Dereito a que ninguén poda quitarte ese ben tan preciado. 

Así que tede en conta, sobretodo nestes tempos de crise e recortes no Estado Social de Benestar, que non queren quitarnos beneficios que gañaramos por ser boa xente ou como premio por ter unha economía de champions league. Queren quitarnos, negarnos ou dificultarnos o acceso e o disfrute ós nosos DEREITOS, dereitos que como comentábamos o inicio da entrada, non poden ser restrinxidos por nada nin nadie, en ninguna circunstancia. E que recorten en sanidade, é vulnerar o noso Dereito a unha sanidade pública, universal, gratuíta e de calidade. Que recorten o presuposto en Servizos Sociais e políticas públicas de protección é unha vulneración do noso Dereito a unha vida digna en condicións axeitadas e suficientes. Que nos desaloxen das nosas casas é negarnos o noso Dereito a unha vivenda. E así con todos e cada un dos ámbitos onde queren meter a tixeira. 

Pero temos nas nosas máns, nas nosas bocas as ferramentas e as verbas para non permitirlles nin un paso atrás.  Loitemos polo noso. Por un fortalecemento do Estado Social de Benestar como superación da crise.

viernes, 16 de diciembre de 2011

Embargado por non pagar o tratamento da VIH

 As cousas seguen mal, moi mal e noticias coma esta e coma a colgada na entrada anterior veñen a reafirmar a necesidade de seguir traballando polos Dereitos das persoas con VIH. 

Nos vindeiros días colgaremos o programa especial sobre VIH que emitimos este martes día 13 de decembro e alí poderedes ver unha reflexión sobre as barreiras e prexuizos ós que teñen que enfrentarse diariamente as persoas con VIH. E Nico e Auria explicarán cómo é o día a día da convihvencia. 

Porque non hai peor enfermidade que a inxustiza e a discriminación. 

Fonte: Elpais sección Sociedad (digital)


Hacienda embarga a un enfermo de sida por no pagar el tratamiento

José Díaz no sospechaba en 2007 que podía estar infectado por el VIH. Un día fue a donar sangre al centro de transfusión de Jaén y allí descubrieron que era seropositivo. Desde el propio centro le remitieron a la unidad de infecciosos del hospital de Jaén, donde al cabo de unas semanas empezaron a tratarle. Pero ni José, que es guardia civil, dijo que su cobertura sanitaria correspondía a la compañía Asisa, ni el Servicio Andaluz de Salud (SAS) le puso pegas para tratarle. La sorpresa llegó cuando, unos meses más tarde, la Consejería de Salud le reclamó 5.600 euros por los medicamentos que le habían ido administrando durante nueve meses.

"Todo es una falta de coordinación tremenda", sostiene Fernando Osuna, el abogado de José, que lleva tres años batallando en los tribunales para librarse de una deuda que él entiende que no es suya y por la que Hacienda le ha embargado la casa, una plaza de garaje y la devolución del IRPF. "Él solo siguió el itinerario que le dijeron los médicos. Del centro de transfusiones le mandaron a la unidad de infecciosos y nadie le dijo que eso podía ser tan caro y que podía haber problemas con Asisa", afirma el abogado.
El SAS ha reclamado el pago a la aseguradora, pero la compañía aduce que no han sido sus médicos los que han prescrito los fármacos y que nadie le comunicó que su asegurado era seropositivo y estaba tratándose en el SAS. La Consejería de Salud afirma que ha seguido el procedimiento habitual cuando se trata de un paciente con una dolencia grave: primero se le trata y luego se informa a la compañía privada para que abone la factura. "Nosotros consideramos que el dinero nos lo debe Asisa, no el paciente", afirma un portavoz del SAS.
La versión del abogado es otra: "Se están pasando la patata de uno a otro y el que lo tiene todo embargado es José, que está claro que no es el que debe pagar la factura". Sin embargo, es él quien recibió la carta en la que se le comunicaba la deuda y por eso ha llevado al SAS a los tribunales. El enfermo pidió por vía judicial la suspensión del embargo y un Juzgado de Sevilla lo aceptó a cambio de que consignara el dinero ante el juez. Pero José no lo hizo y el embargo sigue vigente.
El Instituto Social de las Fuerzas Armadas, Isfas, el organismo que gestiona el Régimen Especial de la Seguridad Social de las Fuerzas Armadas y de la Guardia Civil tampoco se ha hecho cargo del asunto. "Es un desarreglo económico y administrativo total", ha afirmado el paciente en declaraciones a Canal Sur. Su abogado teme que la historia pueda repetirse porque José, que ahora está de baja, ha seguido recibiendo tratamiento y no sabe si Asisa se va a hacer cargo.
El juicio entre José y el SAS estaba fijado para el pasado martes, pero la vista se suspendió a petición del abogado de la Junta, que solicitó la comparecencia de un representante de Asisa y del Isfas.

lunes, 12 de diciembre de 2011

Os/as xóvenes vinculan o contaxio de VIH con grupos sociais, ou como estaos errando na prevención

Algo estamos facendo mal...moi mal. ¿En qué están errando as campañas preventivas? ¿Cómo derribar os prexuizos e as ideas preconcebidas?



Los jóvenes vinculan el contagio de VIH con grupos sociales
Un 70 por ciento de los gallegos consultados lo relacionan con homosexuales o toxicómanos, y no con conductas individuales
EUROPA PRESS - SANTIAGO
Cerca del 70% de los jóvenes gallegos relacionan el contagio del VIH con la pertenencia a determinados grupos sociales y no con las conductas individuales, según se desprende de un estudio realizado por el equipo de los centros de información afectivo-sexual "Quérote+" con motivo de la conmemoración del Día Internacional de la lucha contra el Sida.
El estudio, de cuyos resultados informó ayer la Xunta en un comunicado, revela datos tan significativos como que siguen apareciendo ciertos prejuicios y estigmas sociales, ya que casi el 70% relaciona las posibilidades de transmisión con el hecho de pertenecer a un grupo social determinado como toxicómanos, homosexuales o prostitutas, mientras que desconocen que las posibilidades de transmisión vienen dadas por las conductas individuales, no por pertenecer a un grupo social determinado.
Asimismo, casi el 35% de los jóvenes consultados reconocen no manejar una información completa y adecuada sobre el VIH-Sida, si bien más del 70% conocen que son los fluidos vaginales, el esperma, la sangre y la leche materna, los fluidos que pueden transmitir el VIH.
Además, 95 jóvenes relacionan el VIH con la palabra enfermedad, 33 con la muerte y 27 con el miedo.
Preservativo femenino
En el comunicado se destaca que el trabajo realizado en los últimos años para la prevención ha dado sus frutos, "ya que prácticamente el 100% de los encuestados conoce algún método de protección frente a la transmisión del VIH en las prácticas eróticas, si bien la mayoría desconoce que el preservativo femenino es un método de prevención fiable, al igual que el masculino", se indica.
El sondeo se refiere también a las pruebas de detección del contagio, ya que cerca de 190 personas saben que deben pasar al menos tres meses para que sea fiable, si bien gran parte de los encuestados creen, erróneamente, que la prueba se puede hacer inmediatamente después de la práctica con posibilidad de transmisión.

miércoles, 7 de diciembre de 2011

Rompendo a maxia das ondas: fotos do equipo de ENREDATE

Momentos previos á grabación, collendo forzas co café
 Aqui nos tedes, sen trampa nen photoshop, tal cual somos :)

 Despois de tantos meses nas ondas, apetecíanos compartir con todos/as vós o noso quefacer nos momentos previos as grabacións que con tanta paixón e cariño facemos.

Esperamos que vos chegue este mimo, grazas por estar ahi! Nas Ondas, No Blog, No Facebook....e agora tamén no noso Twitter "EnredateVigo".

Apertas e que siga a loita!
o guión do programa

Txus e Nico, o noso invitado do programa,  antes de grabar

Con Jose o Super técnico de son. E Auria a esquerda, a gran invitada do programa, e a dereita Elena, do equipo de ENREDATE

De esquerda a dereita, Jaime e Celso do equipo de ENREDATE e Nico novamente.

Fáltanos Txus :)

Aquí faise maxia

Momentos de distensión

a nosa ARMA

jueves, 1 de diciembre de 2011

 Hoxe é o Día Mundial da loita contra a SIDA, queremos compartir con vos o trailer do documental de CESIDA ( Coordinadora Estatal de VIH/SIDA) " ELIXE SEMPRE CARA" coa música de Vetusta Morla  : Un plan mejor..

Que o disfrutedes e que teñades boa prevención¡¡¡¡¡

martes, 29 de noviembre de 2011

Actividades de Médicos do Mundo en Vigo en conmemoración do Día Internacional da VIH

Mesa informativa sobre VIH/SIDA
Fotos para campaña REDVIH. ‘Non discriminación por vivir con VIH e Sida’


·        Data: xoves 1 decembro
·        Horario: de 10.00 a 14.00
·        Lugar: fachada do MARCO en r/ Príncipe, ou vestíbulo (en caso de choiva)
·        Coordinan:
MÉDICOS DO MUNDO Galicia. Delegación Vigo
Asociación FARAXA

En horario de mañá, unha mesa informativa fronte á fachada principal do MARCO, atendida por voluntarios de Médicos do Mundo e da Asociación Faraxa, estará a disposición do público para repartir material divulgativo sobre VIH/SIDA e atender calquera solicitude de información. Os colaboradores de MDM son axentes de saúde, persoas que colaboran entre grupos de iguais, formadas en redución de danos e riscos, en técnicas de achegamento e asesoramento sociosanitario básico. Pola súa banda, a Asociación Faraxa focaliza a atención en potenciais clientes de prostitución, ademais de ofrecer información sobre ITS e VIH como forma de concienciación, xunto a outros servizos como asesoramento xurídico, social e sanitario.

Ademais, calquera persoa terá a posibilidade de colaborar na Campaña ‘Non discriminación por vivir con VIH e Sida’, promovida por REDVIH en toda España, simplemente facéndose unha fotografía co lema que cada un elixa, relacionado coa campaña, ou informándose sobre outras posibilidades de participación a través da webhttp://actuable.es/peticiones/no-discriminacion-vih-y-sida



Actuación grupo hip-hop. DISTRITO CRIMINAL D.C. 


·        Data: xoves 1 decembro
·        Horario: ás 12.00
·        Lugar: fachada do MARCO en r/ Príncipe, ou vestíbulo (en caso de choiva)


Acompañando a mesa informativa da mañá, o grupo de hip-hop ‘Distrito Criminal DC’

jueves, 24 de noviembre de 2011

25 DE NOVEMBRO DÍA INTERNACIONAL DA ELIMINACIÓN DA VIOLENCIA CONTRA A MULLER


NOTA DE PRENSA: MÉDICOS DO MUNDO

25 DE NOVEMBRO DÍA INTERNACIONAL DA ELIMINACIÓN DA VIOLENCIA CONTRA A MULLER

        Co galo do día internacional da eliminación da violencia contra a muller, dende o grupo de Movilización Social de Médicos do Mundo en Vigo, queremos achegar a ciudadanía a realidad da violencia das mulleres que conviven co VIH, tema que esta gañando importancia na axenda internacional de vih, xénero e desenrolo.
        Aínda que a violencia contra as mulleres que viven có Vih pode ser un reflexo das dimensións da violencia contra a muller en xeral, (violencia que soe recoñecerse coma unha ameaza grave para a saúde pública e para o incumplimiento dos dereitos humáns, xa que entre un 15 e un 71% das mulleres din que sufriron agresións físicas ou sexuais por parte das súas parellas), a violencia exercida contra a muller VIH, ten otros factores a ter en conta, coma son, ademais das vinculadas a relacións de poder por parte do home nas relacións de parella,

-Estar nunha situación de maior vulnerabilidade de risco de contraer a infección por non poder decidir ter relacións sexuais protexidas,
-Non ter a posibilidade de saber si están expostas a infección, debido os mandatos de xénero existentes na sociedade, xa que as vías de transmisión implican costumes e hábitos na que as persoas expoñense  coas súas emocións e crenzas ante a súa sexualidade.
-A criminalización do traballo sexual das mulleres vih, das usuarias de drogas, e as mulleres vih, tamén poden ter un trato violento no entorno sanitario, as violacións de dereitos reproductivos son unha violencia de xénero:
falta de dispoñibilidade ou interrupción do suministro de anticonceptivos,
trato de prexuicio no estado reproductivo,
asesoramento coercitivo sobre planificación familiar,
esterilización obrigada,
ou abuso verbal,...
Poñen unha barreira no acceso á atención en saúde reproductiva.

        Tamén temos que contar como síntomas da violencia contra  a muller VIH, -Factores de estigma e discriminación existentes na sociedade, e entre otros:
non poder ver os seus fillos,
ser expulsada dos círculos familiares e sociais,
dificultade para atopar un emprego ou vivenda,
o uso dunha linguaxe discriminatoria,
as lexislacións e políticas que se desenrolan sen ter en conta a perspectiva de xénero e o estado serolóxico...

         Por todas estas razóns, MDM, quere neste día facer un chamamento a ciudadanía e os responsables políticos, para que teñan en conta esta realidade e a visibilicen nos programas, campañas, discursos e políticas que se fagan contra a violencia da muller.

lunes, 21 de noviembre de 2011

Editorial por Lobo


Estreamos nova sección no blog.




“NUNCA CAMINAREI SO” by Lobo


Non voto e segue todo igual coma se votase,non voto porque non creo neste sistema electoral,non creo neste sistema socio- economico e non creo neste sistema político.Isto significa que son un anti-sistema pois sí, aínda que non nego que formo parte del con maior ou menor implicación é o único que podo facer ata dia de hoxe(Seica outro sistema non é posible?) ,non vexo unha saída a todos os problemas que me rodean con este sistema tan inxusto que crea cada vez mais diferenzas sociais entre as persoas,que reparte mal ou non reparte a riqueza entre todos os seus membros, que os pobres son mais pobres e os ricos son mais ricos.


Un sistema que promove a competitividade entre as persoas algo inhumano baixo o meu punto de vista pois isto vai acompañado dunha contorna socio-laboral agresivo. Se non es competitivo non vales para esta sociedade pois o teño claro ¡Eu non valgo! me rio desta verba que esconde tras ela todo o contrario a compañerismo,solidaridade e humanidade.Esto o vivo dia a dia nunha multinacional que se deixas esmagan o teu intelecto e a tua personalidade(algún dia profundizarei nisto).


Onte eleccións xerais no estado español un partido político co 44% dos votos consegue a maioría absoluta Que non cho cres? pois é verdade spanish is diferent,polo menos quédame a conciencia tranquila de non formar parte desta pantomima que a denominan a festa da democracia e só é un atropelo os millóns de persoas que votaron e os que non votaron tamén ,pois a política non se fai só indo votar senón dia a dia como di un amigo mio “Derrubando muros”e iso é o que levo facendo desde que eu recorde,o meu compromiso político é total pero non con políticos senón cas persoas.


Din que as urnas lexitímanche para mandar os designios dun estado ¡Pode ser! Pero que non se esquezan os que van mandar e mangonear os seres humanos que formar parte deste estado plurinacional que teñen “só”o apoio de 10.800.000 votos que hai 27.000.000 de persoas que non os apoiaron a eles daralles o mesmo pero a min tranquilízame.



O gran engano dos escaños...e un país de "absoluto" azul :(

O país tínguese de azul. Celebran a victoria, maioria absoluta...a carta blanca para facer e desfacer canto gusten, eso nunca é boa noticia goberne quen goberne. E grazas a nosa lei electoral, consiguen a maioria absoluta con só 500.000 votos máis cas pasadas eleccións nas que perderon, ¿alguen pode entende-lo?.

Seguiremos na loita, agora máis que nunca. Recordémoslle que nunca poderán facer cousas polo pobo sen contar co pobo.

Para máis información sobre o engano dos escaños e do noso sistema electoral, consultado estos enlaces, máis que recomendables!!!!

Saude e forza!
pd. Atentos/as a abstención e o voto en branco....

https://docs.google.com/spreadsheet/lv?key=0Am-rc2Pm4dvYdC00ajlKZHA0cXNkVnVnV1lDakMzREE&toomany=true#gid=0

http://noticias.lainformacion.com/politica/elecciones-locales/elecciones-20n-asi-quedaria-el-parlamento-si-todos-los-votos-valieran-lo-mismo_6mFClXJKXTTa2JZve5QLo1/

martes, 15 de noviembre de 2011

Invitación as Xornadas polo X Aniversario de Médicos do Mundo en Vigo

 Co motivo do seu X Aniversario na cidade de Vigo, Médicos do Mundo invitavos as Xornadas "Reducción de Riscos e Danos: Drogodepencias e Exclusión. Unha mirada dende a Experiencia" que se levarán a cabo os días 2 e 3 de Decembro no Centro Social de Caixanova,
Preténdese que sea un foro onde poder compartir experiencias, vivenzas e onde escoitar outras voces e realidades moitas veces silenciadas.



Animádevos a participar!

Podedes consultar o programa e o modo de inscripción no seguinte enlace:

Xornadas X Aniversario Médicos do Mundo en Vigo

viernes, 4 de noviembre de 2011

Algúns apuntes sobre as Eleccións: Voto Protesta (blanco, nulo, abstención) e Non-Bipartidismo

Editado 12/11/2011: neste enlace podedes ver unha moi boa explicación da diferencia entre diferentes opcións de voto protesta: publico.es- favorece el voto en blanco el bipartidismo.

¿A quèn beneficia o voto nulo?
¿A quén perxudica votar en branco?
¿E a abstención?


Matematicamente, nin a abstención nin o voto nulo ten ningunha incidencia no resultado, pero sí o voto en branco.

A abstención consiste en non ir votar. É unha das fórmulas utilizadas habitualmente para protestar contra o sistema, pero non ten ningunha influencia no resultado final. A maior abstención, supónse que existe maior desinterese polas eleccións, pero non inflúe na repartición dos postos polos partidos, xa que para iso se consideran os votos válidos emitidos. Considérase que perxudica á esquerda, que é máis abstencionista que a dereita, pero mateticamente nin beneficia nin perxudica a ninguén.
Como modo de protesta, perde “validez” porque é difícil separar a abstención por deixadez ou non interese na política da abstención protesta.

O voto nulo é un voto con algunha deficiencia, ben porque se mete na urna unha papeleta doutra circunscrición ou porque estea tachada ou alterada. A efectos prácticos non serve para nada, xa que os postos repártense atendendo aos votos válidos, que non inclúen os nulos.

O voto en branco consiste en meter na urna o sobre baleiro, sunse que porque non nos gusta ningún dos partidos que se presentan, aínda que estamos de acordo co sistema, posto que votamos. A diferenza do nulo, o voto en branco computa como válido e tense en conta á hora de repartir os postos a cubrir, pero ten a ventaxa de que claramente se presupón un interese e una motivación en acudir a votar e se ve máis claramente que é un voto protesta. A desventaxa é que perxudica aos partidos is pequenos. Cantos is votos en branco hai, habe máis votos válidos, e xa que logo máis votos necesita un partido para chegar ao 3% no caso dos concellos e ao 5% para entrar no Parlamento.


Outras opción de voto…NON Ó BIPARTIDISMO:

O noso sistema demócratico favorece claramente o bipartidismo, pero o abanico é moito máis amplo. Ainda que non teñan o mesmo trato nos medios de comunicación masivos, internet e as Redes Socias, son una plataforma de difusión de programas e propostas diferentes.
Estos son algún dos partidos chamados minoritarios que se presentan nas vindeiras eleccións estatais 2011.



Anticapitalistas: Conseguiron candidatura legal en 13 provincias, entre elas, Madrid, Barcelona e Sevilla e  presentarán un recurso contencioso-administrativo contra a decisión de  catro  XuntaElectorais  Provinciales de  anular  as suacandidaturas.  Anticapitalistaestá formada por activistas sociales, parados, estudiantes, agricultores, sindicalistas,...e defende medidas de ruptura co actual modelo político e económico, como a nacionalización da banca, a mellora e defensa dos servizos públicos frente ós recortes e a privatizacn, o non pago da débeda pública, a reducción da xornada laboral sen reducción do salario para crear empleo e repartir o traballo dostico e de coidado, a como o derecho á autodeterminación e a decidir o propio destino de tódolosos pobos. En palabras de Esther Vivas, que encabeza a lista por Barcelona: defendemos un programa anticapitalista, feminista, ecologista, en defensa de los derechos nacionales, antirracista e internacionalista y que busca transformar la sociedad desde la raíz”.

EQUO Conseguiu o visto bo de tódalas candidaturas presentadas para o 20N, en 43 provincias  españolas.  Equo  basa  a sua acción políticna  defensa  da  sostenibilidad,  a democracia participativa e os Dereitos Humáns. O partido tamén aposta por un modelo económico distinto, feito á medida da cidadanía, basado na democratización das instituciones financieiras, o fomento de empregos verdes e unha reforma fiscal progresiva que garantice a calidade dos servizos públicos. Equo está contando o seu programa en tuits a través de #equopropone e de facebook, e o programa entero pódese consultar en  equova.org.

Por un mundo más justo: Finalmente esta presente en 43 provincias, pero denuncia que a Xunta  Electoral Central acorrale ós partidos minoritarios nunha rúa sen saida”. Es traballando dende  fai  varios  meses  na  definición  dun programa que se plantea baixo os seguintes grandes epígrafes: eliminar a pobreza e as suas causas, tanto fora de España como en España. 

Hartos.org, Plataforma Coalición transversal de ciudadáns e entidades pola Democracia sen partidmismo: Poderá presentarse en seis provincias, aunque, según eles nuestro objetivo principal es denunciar el contexto jurídico electoral, donde la democracia y el sufragio universal no están garantizado. A Plataforma Coalición agrupa máis de 50 partidos e entidades e nace para defender as libertades máis básicas da cidadanía en democracia, como a igualdad ante la lei, o dereito a elexir e ser elexido, o dereito á información, a separación de poderes.

El Partido Animalista, antiguo Partido Antitaurino: Conseguiu presentarse por 46 circunscripcion. El PACMA pretende afondar no debate sobre o respeto e protección ós animais no ámbito político español. Algunhas das propostas do seu programa electoral son prohibir a caza, promover a agricultura sostible e ecolóxica, promover un estilo de vida máis saudable que beneficie tanto ás persoas como ós animais, por fin ás corridas de toros e ós espectáculos e formas de entretenimento con animais.

Plataforma Coalición transversal de ciudadanos y entidades por la Democracia sin partidismo: Poderá presentarse en seis provincias. A Plataforma Coalición agrupa máis de 50 partidos e entidades e nace para defender as libertades máis básicas da cidadanía en democracia, como a igualdade ante a lei, o dereito a elexir e ser elexido, o dereito á informacn, a separación de poderes.

Partido Pirata poderase presentar por tres circunscripcions. Este partido loita por un mundo onde a cultura non sea privilexio dos poucos que se podan permitir o luxo de pagar por ela: por unha ensinanza ó alcance de todos; pola defensa das vítimas, sexa cal sexa a sua condición e sexo; e polos dereitos humáns, a difusión científica, tecnolóxica e cultural universal, o software libre, os estándares abertos, a descriminalización do intercambio de archivos sen ánimo de lucro, a neutralidade da red.

Iniciativa  Feminista:  Eestaeleccionesó  concurriráó Senado por Gran Canaria. Este partido nace en Suecia ca intención de articular a participación política do feminismo nos órganos de poder. Entre os seus obxetivos atópase a inaplazable desarticulación de “un sistema ancestral de relaciones de género que mantienen al 50% de la humanidad, las mujeres, en situaciones de profunda desigualdad y subordinacn.